SARI SONBAHAR

Gözyaşım buğulanır baktığım pencereden

Öylesine ıssızım yolcusuz yollar gibi

Hasreti içiyorken ölüyorum kederden

Öylesine kimsesiz, yetim duygular gibi

Neşelendi ağaçlar, dalları çiçek çiçek

Arılar bal yapıyor, uçuşuyor kelebek

Ruhumun iniltisi bilmem nasıl dinecek

Kırılıp, incinmişim, buruk anılar gibi

Hüzün gönle sığmıyor aklıma düştüğün an

Yakıp yıkıp geçiyor yüreğimdeki tufan

Bu kadar özletmez ki gönülden seven insan

Artık bütün mevsimler sarı sonbahar gibi

***

ZAMAN

Yalan dolan azdı, üredi şimdi

Dostluk temelini oyan oyana

Eyvah ne tilkiler türedi şimdi

Sırtımdan ceketi soyan soyana

Hile hurda girdi güzel işlere

Haram katılıyor helal aşlara

Bilmem ne demeli aklı boşlara

Büyük lokma ile doyan doyana

Gözler yükseklerde, bakmaz engine

Tav olmuş göklerin uçuk rengine

İtibar kalmamış gönlü zengine

Parayı desteyle sayan sayana

Temiz, duru işler almaz takdiri

Nazarımda aynı ölüyle, diri

Bu gidişle kalmaz sözünün eri

Kavlinden vazgeçip, cayan cayana

Hatır gönül yıkar benlik kavgası

Saf sandıklarımız hinlik dehası

Kuzu postu dolu dostlar sahası

İhanet hırkası giyen giyene

Dünya kan ağlıyor, zalim illetten

Handan bihabersin yoksul milletten

Onlar da biz gibi kemikten, etten

Görmezden gelip de kıyan kıyana...