AKP, yapacağı Türkiye Yüzyılı etkinliğine bazı “muhalif gazetecileri” davet etmesi polemik çıkardı. Tartışmalara ge­leceğim. Önce “gazeteci” kimdir tanımlayalım:        

               Gazeteci, haberleri dü­rüst, etik ve tarafsız şekil­de araştırma, belgeleme, yazma, sunma ile görevli meslek profesyonellerine verilen unvan.

Bu kadar net.

Peki, “muhalif gazeteci” ne demek?

Ya gazetecisinizdir ya da değilsinizdir!

Ya iyi gazetecisinizdir ya da vasat gazetecisi­nizdir!

             Yapılan haberin, ik­tidarı ya da muhalefeti eleştirir olması veya övüyor gözükmesi gaze­tecinin meselesi değildir. Gazetecinin kabesi haki­kattir.

              Gazeteciyi gerçeğe bağlı olup olmamasıyla değer­lendirebilirsiniz. Gazeteci­lik mesleğini örtü olarak kullanan (iktidarın ya da muhalefetin yanında) tetikçi, sığ, amigo kişilerin varlığı her daim oldu. Bir süre sonra da efendi­leriyle birlikte yok olup gittiler. Okuyucunun itimadı/güveni olmayan bu meslekte kalamaz.

**************

İNSAN OLMAK

 

İyi bir Sünni,

İyi bir Alevi,

İyi bir Müslüman,

İyi bir Hıristiyan,

İyi bir Yahudi,

İyi bir dindar,

İyi bir Türk,

İyi bir Kürt,

İyi bir Laz,

İyi bir Çerkez,

İyi bir göçmen,

İyi bir halk,

Olmadan önce,

İyi bir İNSAN olmalıyız.

Çünkü iyi bir insan,

Sokakta merhaba demek,

Savaşta omuz omuza vermektir.

Düğünde birlikte oynamak,

Cenazede birlikte ağlamaktır.

Bu ülkeye beraber sahip çıkmak,

Aynı sofrayı paylaşmaktır.

Aynı iş yerinde çalışmak,

Aynı öğretmeni dinlemektir.

Dürüst olun,

Bugün yolda giderken düşseniz,

Size el verip kaldıranın,

Cinsiyetini,

Dilini,

Dinini,

Irkını,

Mezhebini,

Sorgular mısınız?

Hayır.

Madem,

Birlikte ağlıyor,

Birlikte gülüyor,

Birlikte derse giriyor,

Birlikte nöbet tutuyor,

Birlikte çalışıyor,

Ve

Hatta evleniyorsak.

Bu birbirimizi sevdiğimiz içindir.

Hepimiz çok iyi biliyoruz ki,

Kimse nerede, hangi aileden, hangi dinden doğacağını seçemiyor.

Bunlar elimizde değilse,

Bizler de elimizden geleni yapalım.

Birbirimizi sevelim,

İnsan olduğumuz için.

Kim,

Neye,

İnanıyorsa,

Saygı duyalım.

Bir güler yüzü,

Eksik etmeyelim birbirimizden.

Belki de ihtiyacımız olan tek şey budur.

Ayrıca;

Unutmayın ki,

Hiç bir din kalp kırmayı,

Onaylamaz.

Bir kalbi yıkmak dünyayı yıkmaktır.

Yaşanabilir bir dünya için ölümü düşünün.

Ölümün olduğu bir dünyada,

Ömrünüz yettiği kadar sevin.

Sonra işe yaramıyor yoksa..

ALINTI