HÜZÜN MEVSİMİ
Mevsimlerden ilkbahar olsa
Taptaze bir sabah güneşi doğsa üzerime
Leylaklar, erguvan ağaçları tütsülese havayı
Serilse yeşil halı
Boylu boyunca uzansam üzerine
Mavi mavi baksa gökyüzü
Rengarenk çiçeklense kırlar
Meleşen kuzuları, kaval sesini, bir çoban türküsünü dinlesem
Saçlarımı okşasa seher yeli
usul usul...
Annemin eli gibi pamuk pamuk...
İyileşse yaralarım...
Kavakların ıslık sesi, kuşların cıvıltısıyla huzur dolsa içerim
Bir kez daha gözüm, gönlüm neşelense
Bir iksir içsem
Bir gençlik şarkısı söylese dilim
" Haydi gençlik hey hey hey"
Yalın ayak, bir tay gibi dört nala koşsam koşsam...
Yorgun düşüp, dinlensem bir erik ağacının gölgesinde
Derin bir uykuya dalsam kar beyaz çiçekler içerisinde
O sabah ömrünün son demi olsa
uyusam uyusam...
Bir daha uyanmasam.
Ah ah bir daha dönmesem itibarsız, hatırı sayılmayan. bu hüzün mevsimine!
29.11.2025
Handan Uçak Tunca
