Sılanın hasreti yakar insanı
Sensizlik çok acı doğduğum şehir
Özlemi zamansız yıkar insanı
Sensizlik çok acı doğduğum şehir
Cömerttir ellerin, tatlı dillerin
Kengerin, çiğdemin, mor sümbüllerin
Avluda gülümser çardak güllerin
Sensizlik çok acı doğduğum şehir
Yadelde güzelin edası yoktor
Sazının, sözünün nidası yoktur
Ferhat'ın Şirin'in sevdası yoktur
Sensizlik çok acı doğduğum şehir
Sılasız insanlar gelir mi aşka
Çalgısı bir başka çengisi başka
Bağlamandan bir tel, olsaydım keşke
Sensizlik çok acı doğduğum şehir
Ben sende öğrendim edebi, arı
Bin cefa etseler bozmam ayarı
Gözünü seveyim türkü diyarı
Sensizlik çok acı doğduğum şehir
Evliya Çelebi yeşilin över
Gören şöyle dursun görmeyen sever
Bağrında yetişmiş nice cengaver
Sensizlik çok acı doğduğum şehir
Hem yazına hem de kışına kurban
Gökte uçan turna kuşuna kurban
Toprağım ben senin taşına kurban
Sensizlik çok acı doğduğum şehir
"Yüksek eyvanlardan bülbüller öter"
Düğünün derneğin gözümden tüter
Gün olur Handan' ın hasreti biter
Sensizlik çok acı doğduğum şehir
